بسم الله الرحمن الرحیم

 

طلبگی و فعالیت‌های فرهنگی به دریایی از مهارت‌ها نیازمند است. عمده طلاب اهل تحقیق به دلیل فقدان‌های مهارتی کافی، انسان‌هایی با تأثیرگذاری محدود در جامعه هستند… مهارت افزایی طلاب یک ضرورت است…

 

به عنوان طلبه‌ای که از زمان دانش آموزی و سپس دانشجویی مشغولیت‌های فرهنگی متنوعی داشته‌ام و بعدا در فضای طلبگی مدت‌ها با فعالان فرهنگی مختلف و نهادهای تبلیغی موفق ارتباط نزدیک داشته‌ام، ضرورت این مسأله و رنجی که از فقدان آن می‌بریم، کاملا حس می‌کنم…

آری! از طلبه محققِ درس خارجی، بی‌خاصیت رنج می‌بریم. از کسانی که با کم مهارتیشان به «منبری ماهرِ بی‌سواد» اجازه می‌دهند که در زمان کرونا، لایو چندین هزار نفری داشته باشد و در شب تاسوعا، تفکرات انحرافی را ترویج کند، رنج می‌بریم! از کسی که اسیر بت‌هایی خود تراشیده است و به خود اجازه نمی‌دهد که از پرستیژ عالمانه خود، به جهت وظیفه الهی، وارد عرصه‌های گوناگون شود، رنج می‌بریم! از آن کسی که ساعت‌ها برای حل فلان فرع بدون کاربرد اصولی، زمان می‌گذارد ولی حاضر نیست ساعتی برای آموختن مهارتی که عمری از آن بهره ببرد و در مسیر ترویج دین خدا، استفاده کند، رنج می‌بریم! برای درمان این رنج مهارت افزایی طلاب یک ضرورت است!

از دانشجوی(به ظاهر) متدین بی‌عرضه رنج می‌بریم. از دانشجویی که به جهت ضعف مهارت‌های ارتباطی، با نمازها را از خود زده می‌کند رنج می‌بریم! از دانشجوی متدینی و دغدغه‌داری که به جهت اسارت در بافت‌های ذهنی خود، به بی‌نمازها اجازه می‌دهد که هم اتاقی‌ها و اطرافیانشان را بی‌دین کنند، رنج می‌بریم. از مسئول بسیجی که ساعت‌ها برای جلسات داخلی وقت می‌گذارد اما حاضر نیست، هفته‌ای یک روز به اتاق بی‌دین‌های خوابگاه برود و احوالشان را بپرسد و کمکشان کند، رنج می‌بریم! از دانشجوی به ظاهر متدینی رنج می‌بریم که کوه ادعاست ولی هنوز در ابتدائیات عملی، پیاده است! هنوز یاد نگرفته، دو رکعت نماز با توجه بخواند، اما سر و صدایش دانشگاه را کر کرده است، رنج می‌بریم! ظاهرش متدین است اما برای عادی‌ترین امور زندگی‌اش هدفگذاری نکرده است! هنوز چشم اندازی روشن برای خود ترسیم نکرده است! هنوز اهل محاسبه اعمال و رفتار خود نیست! هنوز حتی به خودآگاهی نرسیده است! هنوز تصور می‌کند به دانسته‌هایش عمل می‌کند و حال اینکه در دریایی از هوس‌ها و عادت‌ها غرق است. نخبگان فرهنگی ما، به دنبال کسی هستند مسأله‌هایشان را حل کند حال اینکه نخبه کسی است که بتواند خودش متناسب با شرایط به حل مسائل خود بپردازد!

مؤسسه کتاب پردازان، سالهاست که طرح با عنوان «طرح قدر» به منظور بر طرف کردن این خلأها در طیفی از جامعه دارد. بنده بعد از آشنایی با ایشان و استفاده بسیار از مباحث ایشان که در واقع قرائتی خاص از مباحث استاد مرحوم، علی صفایی(معروف به عین صاد) است، تصمیم گرفتم، مشابه آن طرح را با عنوان «طرح مهارت افزایی احیاء» ویژه طلاب و فعالان فرهنگی، به راه بیاندازم و در طراحی متفاوتی که البته در روح و اصول با آن طراحی مشترک است، ضروری‌ترین حوزه‌های مهارتی را در آن ارائه دهم.

مهارت افزایی طلاب یک ضرورت است!! البته جنس مهارت افزایی در طرح مهارت افزایی احیاء با همه آنچه در مراکز مختلف دیده‌ام متفاوت است. در اینجا مهارت‌ها به صورتی که عملا ادا درآوردن باشد، مطرح نمی‌شود! بلکه در تلاشیم تا مهارتها را به صورتی زنده، درونی کنیم تا اینکه نقش بازی کردن نباشد! حقیقتا حال انسان باشد.

از خداوند متعال عاجزانه خواستارم که توفیق بدهد که این تلاش را مخلصانه انجام دهم و آن را در مسیر خدمت به امام عصر ارواحنا فداه قرار دهد.

 

سبحان ربک رب العزة عما یصفون و سلام علی المرسلین و الحمد لله رب العالمین